همه پرسی در کردستان !
همه پرسی در کردستان !
باقر رئیس الساداتی
به کاک جمال همه پرسی در کردستان را تبریک میگویم و او که انتظار آن را از من نداشت با تعجب نگاهی به من میکند و با یک جور محافظه کاری میگوید آخر میدانی آقا باقر کردها جنگ طلب نیستند و اهل جنگ نیستند فقط دچار بد رژیمی در عراق شده اند! . و انگار که من از عراق هیچی نمیدانم……. ادامه داد که این شیعه ها در عراق خیلی کرد ها را اذیت میکنند آقا باقر ، کرد ها مجبور شدند و…... . فورا می فهمم که از موضع محافظه کاری! محض دارد با من صحبت میکند اما دلیلش چیست هنوز نمیدانم ، شاید که فکر میکرد من اصلاح طلب و یا از ناسیونالیست های به قول آنها شونیست فارس هستم و سلطنت خواه و از این که در کردستان عراق همه پرسی شده است نگران کردستان خودمان و یک پارچگی ایران و در عین حال همزمان مشتری او !!، او ضمن حفظ مواضع خود هوای من را هم به عنوان مشتری باید داشته باشد و احتمالا به قول بازاریها ، رم نکنم و برای خرید آتی به بقالی رقیب او نروم . دقیق نمیدانم که خود کاک جمال با کدام یک از نحله های مبارز کرد ایرانی بوده است ! اما گمانم بر این بود که از هواداران یکی از سازمانهای مترقی و مبارز کرد بوده باشد .
کومله ، دمکرات ، مجاهد ، فدایی ، توده ای و واله و شیداهای سلطنت پرست یا هوادار هر گروه و دسته ای که باشیم به هر حال بر اثر زندگی طولانی در تبعید آنهم در کشورهای دموکراتیک حد اقل های مناسبت های دموکراتیک را از محیط زندگی خود آموخته ایم که مثلا از کسی نپرسیم که شما هوادار چه گروه و حزب و دار و دسته ای هستی ، یا دنبال چه طرز تفکر و دین و آیینی و.... ایمانت چیست ، چقدر پول داری و درآمدت چقدر است و این جور اطلاعات شخصی .
اما آنچه که ما را به هم مربوط میکند مبارزه با دشمن مشترکی است که هر کدام از ما برای این مبارزه روش خاص خود را انتخاب نموده ایم. روشها متفاوت است اما دشمن مشترک . به اضافه این که خوشبختانه اگر جهانی شدن در این ور دنیا یعنی در غرب معنی و مفهوم برداشتن مرزها و گسترش اقتصاد و صنعت و پیشرفت در عرصه های علم و آموزش و این جور مقولات است ! جهانی شدن اما در قسمت ما یعنی برداشتن مرزها برای گسترش جنگ و خونریزی و تجاوز و ترور و خیانت و جنایت است آنهم به روش های بدیع و نوین و هرچه خشن تر و رذیلانه تر .نقش استعمار هم خب البته همیشه بوده وهست !! ، اما در مورد این برخورد محافظه کارانه کاک جمال قدری میبایست تأنل نمود .
من که خود مصاحبه مسئولان و رهبران مشهور ترین احزاب و سازمانهای مترقی در کردستان با فرناز غازی زاده ( قاضی زاده ) در برنامه اخبار بی بی سی را هم دیده بودم و حمایت ضمنی آنها از حقوق مسلم مردم کردستان عراق در برنامه همه پرسی شان و تأثیر آن بر مناسبات کردهای ایران و آینده آن . بنا بر این موضع این سازمان ها را راجع به این پدیده و همچنین آینده کردستان ایران میدانستم که از قضا من هم خود را با برخی از آن مواضع نزدیک و هم نظر میدیدم .
به کاک جمال میگویم اتفاقا کردهای ایران و منطقه خاورمیانه از رشید ترین و مبارزترین و آزادیخواه ترین مردم وملل و اقوام هستند . بهایی که کردها برای آزادی و عدالت پرداخته اند اگر بی نظیر نباشد کم نظیر هست ،بالاترین رشد را در آگاهیهای سیاسی و اجتماعی دارند و همیشه در راه اهداف مترقیانه مبارزه برای دموکراسی و آزادی و دفاع از حقوق مدنی خود پیشگام و پیشرو بوده اند و برای تحقق آن همیشه آمادگی پرداخت بهای آن را هم داشته اند و این را تاریخ مبارزات این مردم به خوبی نشان میدهد.این که دشمنان آزادی و حقوق بشر ،همیشه جنگ مسلحانه را به آنها و سایرآزادیخواهان تحمیل نموده گناه و تقصیر کرد ها نیست بلکه این ارتجاع و عوامل استعمار در منطقه بوده اند که آنها را وادار به دست بردن به سلاح برای احقاق حقشان نموده است ، حالا شما چرا رزمندگی و جنگاوری مردمتان را برای آزادی انکار میکنی.
کاک جمال را در یک حالت بهت می بینم ، او گویی انتظار چنین حرفهایی را از من نداشت و با ناباوری خنده ای کرد و گفت آخر همه فکر میکنند که کردها جنون جنگ کردن و اسلحه بدست گرفتن دارند و کرد را به مثابه یک فرد مسلح روانی تصویر میکنند و مردم از جنگ میترسند.
میگویم چه کسی واقعا از جنگ خوشحال است ، کدام مردمی مجنونی از قتل و آدمکشی و آتش و خون لذت میبرند ، چه کسی از خرابی شهرها و بر باد رفتن زحمات خلقهایی که با زحمت و پول نسلهای گذشته و حال خود آنها را ساخته اند خوشحال میشود ، اما وقتی که کارد به استخوان میرسد ، وقتی دشمن ضد بشری هیچ راهی را جز جنگ برای آزادیخواهان و عدالت طلبان باز نمیگذارد چاره چیست. مگر نمی شنویم که مرتجعین فریاد میزنند که آدمکشی امان در سوریه و عراق برای محافظت خود در داخل مرزهایمان است . مگر نمی بینیم که هر روزه در ملأ عام گروهی دار!! میزنند تا ترس و رعب را در جامعه نهادینه کنند !،مگر نمیبینیم با زندانیان چه میکنند ، مگر دهها هزار جوان و پیر و زن و مرد را به جرم آزادیخواهی دم تیر ندادند ،مگر جنایتی هست که این جانیان مرتکب نشده باشند ، مگر نمیبینیم که همه راههای مسالمت جویانه به بن بست رسیده است و عقب مانده ترین اقشار مردم بیشترین حاکمیت را بر گرده توده مردم دارند ، مگر چاره ای برای یک فرد دموکراسی خواه و متمدن باقی مانده است .واقعیت این است که جنگ هیچ بدیی ندارد بلکه نعمتی است برای حق طلبان و آزادیخواهان.
کاک جمال گل از گلش باز میشود و میگوید راستش آقا باقر من فکر نمیکردم که شما این قدر آزادیخواه باشی!!!؟ (من عین جملات کاک جمال را میگویم ) ، واقعیت همین است ، وقتی چاره ای نیست جنگ بهترین راه حل است نباید تسلیم شد جنگ رهایی بخش و آزادیخواهانه عین شرف انسان و انسانیت است و ما کردها البته که تا احقاق حقمان و آزادی و عدالت خواهیم جنگید و کوتاه نخواهیم آمد. کرد های ایران البته برای آزادی میجنگند و هدف جدایی طلبانه ندارند و هرگز هم نداشته اند مگر این که بازهم مجبور شوند و ببینند تنها راه احقاق حقوقشان استقلال باشد وگر نه آنها هرگز به جدایی نمی اندیشند.
میگویم البته که ما همه دست به دست هم میدهیم و جرثومه و امالفساد موجود منطقه را به زباله دان تاریخ رهسپار خواهیم کرد و در دوران پسا آخوند البته که باید بوسیله نمایندگان شورای خلقها با تکیه به تجربه کشور های مترقی و پیشرفته ، سیستم نوینی برای تقسیمات کشوری پی ریزی شود که همه خلقهای ساکن در ایران به حقوق ملی و منطقه ای خود نایل بیایند.وقتی که مردم یک کشور از آزادی و عدالت و قانون تراز انسانی برخوردار نباشند چه فرقی برای آنها دارد که کشورشان یک امپراطوریی باشد که یک برش مرز چین و بر دیگرش مرز اروپا !! ، . زندگی در یک روستای کوچک اما دموکراتیک و آزاد و قانونمدار و عاری از ستم طبقات هزار بار به آن امپراطوری جهل و جنایت چه از نوع اسلامیش و چه شاهنشاهیش میارزد و تازه مردم دنیا هم به دنبال همچین روستایی راه میافنتد و نه آن امپراطوری جهل و جنایت .برنجمان را میخریم و خدا حافظ با کاک جمال.
