جستجوی این وبلاگ

۱۳۹۴ دی ۲۲, سه‌شنبه

نیروگاه هسته‌یی چیست؟


نیروگاه هسته‌یی چیست؟





از فاجعه نیروگاه قدیمی چرنوبیل تا حادثه نیروگاه پیشرفته فوکوشیما. آیا نیروگاههای اتمی قابل اتکا هستند؟
برای پاسخ به این سؤال با تاریخچه نیروگاههای اتمی، مکانیزم‌ها، جوانب اقتصادی، عوارض زیست محیطی و عواقب استفاده از این انرژی آشنا می‌شویم. 

نیروگاه هسته‌یی چیست؟

نیروگاه هسته‌یی به تأسیساتی صنعتی و به نیروگاهی گفته می‌شود که بر پایه فناوری هسته‌یی و با کنترل فرایند شکافت هسته‌ای، از گرمای ناشی از آن اقدام به تولید انرژی الکتریکی می‌کند. پس از جنگ جهانی دوم و استفاده نظامی از انرژی هسته‌ای، جامعه جهانی به استفاده صلح‌آمیز از این انرژی فراخوان داد. 

نخستین لامپهایی که توسط انرژی هسته‌یی روشن شدند

در بیستم دسامبر 1951 در آزمایشگاه ای.بی.آر یک EBR1 در ایالت آیداهوی آمریکا برای نخستین بار از انرژی هسته‌یی توانی برابر با 100 کیلو وات برق تولید شد. 
از آن پس تلاش دانشمندان برای کنترل و مهار این انرژی به‌منظور استفاده صلح‌آمیز از آن بیشتر و بیشتر شد. 
سرانجام در ۲۷ ژوئن ۱۹۵۴ نخستین نیروگاه هسته‌یی جهان که به شبکه برق متصل شد در اتحاد جماهیر شوروی به بهره‌برداری رسید. این نیروگاه توانی حدود ۵ مگاوات تولید می‌کرد. در 17اکتبر ۱۹۵۶اولین نیروگاه تجاری هسته‌یی جهان در انگلستان توانی حدود ۵۰ مگاوات را به شبکه سراسری افزود. 
نیروی دریایی آمریکا یکی از ارگانهایی بود که برای نخستین بار شروع به توسعه دانش هسته‌یی کرد. این نیرو در نظر داشت از انرژی هسته‌یی به‌عنوان سوخت زیردریاییها و ناوهای هواپیمابر استفاده کند. سر انجام نخستین زیردریایی اتمی جهان با نام ناتیلوس (Nautilus) در دسامبر ۱۹۵۴ به آب انداخته شد. 
با راه‌اندازی نخستین نیروگاههای هسته‌ای، بهره‌برداری از این نیروگاهها شتاب گرفت به‌طوری که استفاده از برق هسته‌یی از کمتر از ۱ گیگا وات در دهه ۱۹۶۰ به بیش از ۱۰۰ گیگاوات در دهه ۱۹۷۰ و نزدیک به ۳۰۰ گیگاوات در اواخر دهه ۱۹۸۰ رسید. البته در اواخر دهه ۱۹۸۰ از شتاب رشد استفاده از برق هسته‌یی به‌شدت کاسته شد و به این ترتیب به حدود ۳۶۶ گیگاوات در سال ۲۰۰۵ رسید. بیشترین گسترش پس از دهه ۱۹۸۰ مربوط به جمهوری خلق چین است. 
در طول دهه‌های ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ کاهش قیمت سوختهای فسیلی و افزایش قیمت ساخت نیروگاه هسته‌یی از تمایل دولتها برای ساخت نیروگاه هسته‌یی به‌شدت کاست. البته بحران سوخت ۱۹۷۳ سبب شد تا کشورهایی مانند فرانسه و ژاپن که از منابع نفت زیادی برخوردار نیستند به فکر ساخت نیروگاههای هسته‌یی بیشتری بیفتند به‌طوری که این دو کشور به ترتیب ۸۰٪ و ۳۰٪ از انرژی الکتریکی خود را از این منابع تأمین می‌کنند. 

در سی سال انتهایی قرن بیستم ترس از رخدادهای خطرناک هسته‌یی مانند فاجعه چرنوبیل در ۱۹۸۶، مشکلات مربوط به دفع زباله‌های هسته‌ای، بیماریهای ناشی از تشعشع هسته‌یی باعث به وجود آمدن جنبش‌هایی برای مقابله با توسعه نیروگاههای هسته‌یی شد و این خود از دلایل کاهش توسعه نیروگاههای هسته‌یی در بسیاری از کشورها بود. 
بنا‌ به گزارش سازمان جهانی انرژی اتمی در شانزدهم ژانویه 2013 چهارصد و سی و نه نیروگاه هسته‌یی در 31 کشور جهان در حال کار است. 

اورانیوم چیست؟

اورانیوم فلزی است نقره فام، سخت، با چگالی بالا، چکش خور، هادی و پرتوزا. علامت اورانیوم در جدول تناوبی U می‌باشد‏ ، وزن‌ اتمی اورانیوم 3‏0‏/‏8‏23‏بوده و دارای 92 الکترون در مدارهای هسته خود است. میزان اورانیوم موجود در پوسته زمین نسبتاً زیاد است به‌طوری که با منابع فلزاتی هم‌چون قلع و ژرمانیوم برابری می‌کند و تقریباً 40 برابر میزان نقره موجود در پوسته زمین یافت می‌شود. اورانیوم ماده تشکیل دهنده بسیاری از اجسام اطراف ما مانند سنگ‌ها و خاک است. 
اورانیوم طبیعی به‌صورت مخلوطی از ایزوتوپهای مختلف اورانیوم است. اورانیوم 238، نود و نه (99) درصد آن را تشکیل می‌دهد. یک درصد باقیمانده را اورانیوم 235 و 234 تشکیل می‌دهند. برای اورانیوم 16 ایزوتوپ دیگر نیز شناسایی شده است

مکانیزم تولید برق توسط نیروگاه اتمی چگونه است؟

مکانیزم تولید برق در نیروگاه هسته‌یی مشابه مکانیزم تولید برق در نیروگاههای سوخت فسیلی است. همگی چرخه‌ای برای تولید بخار آب برای گردش توربین و مولد دارند. در اغلب نیروگاههای تولید برق سوختهایی مانند زغال سنگ، اتم یا گاز طبیعی به‌عنوان نوعی انرژی برای ایجاد حرارت و تبدیل آب به بخار استفاده می‌شود. این بخار، توربینی را می‌چرخاند که با مولد برق هم محور است. در نهایت در مولد برق تولید شده به شبکه انتقال نیرو منتقل می‌شود. با این‌که طرح کلی یکی است اما تفاوتی عمده‌ای بین نیروگاه هسته‌یی با دیگر نیروگاهها وجود دارد. نیروگاههای سوخت فسیلی از نفت، زغال‌سنگ یا گاز طبیعی برای ایجاد حرارت لازم برای تولید بخار بهره می‌برند. اما در نیروگاههای اتمی یک واکنش زنجیره‌یی اتمی است که حرارت لازم را تولید می‌کند. این عمل در راکتور انجام می‌شود. راکتورها ساختمان پیچیده و مکانیزمهای خاص خودشان را دارند. اصلی‌ترین کنش واکنش هسته‌یی در قلب رآکتور انجام می‌شود. در قلب رآکتور میله‌های سوخت قرار دارد. میله‌های فلزی دارای صفحات غنی شده اورانیوم میله‌های سوخت نامیده شده و به‌صورت گروهی بسته سوخت را تشکیل می‌دهند. هر گروه در محفظه خود قرار می‌گیرد. محفظه‌ای آب‌کش شکل که قلب راکتور است. آب سبک یا سنگین از میان محفظه‌های سوخت اتمی عبور می‌کند. به‌طور عام دو نوع نیروگاه اتمی وجود دارد. نیروگاه آب جوش و نیروگاه آب زیر فشار. در نیروگاه آب جوش گرمای ناشی از شکافت هسته اتم باعث جوشیدن آب و تبدیل آن به بخار می‌شود بعد از این‌که بخار توربین را به چرخش درآورد از حالت گازی خارج شده و به شکل مایع در می‌آید. 

در نیروگاه آب زیر فشار، چرخه اضافه‌تری وجود دارد. آب موجود در مخزن زیر فشار قرار می‌گیرد، بنابراین نقطه جوش آن دیگر صد درجه نیست بلکه بالاتر است. در این نوع نیروگاه آب تحت فشار با حرارت بسیار بالایی که در راکتور پیدا کرده از میان هزاران لوله کوچک دیگر عبور کرده و آب داخل آن را به بخار تبدیل می‌کند. بدین ترتیب بخار لازم برای چرخاندن توربین و مولد تولید می‌شود. آب تحت فشار پس از تبادل حرارتی دوباره به مخزن پمپ می‌شود و در همین چرخه به‌کار خود ادامه می‌دهد. بخار آب نیز دوباره به آب تبدیل شده و دوباره مورد استفاده قرار می‌گیرد. در نیروگاههای هسته‌یی برای مهار افزایش ناخواسته حرارت، میله‌ها کنترلی به‌کار گرفته می‌شود. این میله ها معمولاً از کادمیوم cadmium که جاذب نوترون است ساخته می‌شوند، برای پایین آوردن سرعت زنجیره شکافت هسته‌یی این میله ها را وارد گروه میله‌های سوخت می‌کنند و برای بالابردن حرارت میله‌های کنترلی را از گروه میله‌های سوخت بیرون می‌کشند. در صورت وارد کردن کامل میله‌های کنترلی راکتور خاموش و زنجیره شکافت هسته‌یی متوقف می‌شود. 
یک بسته سوخت اتمی انرژی‌یی برابر با 2000 بشکه نفت آزاد می‌کنند و به عبارت دیگر می‌تواند برق مورد نیاز یک خانه را برای 100سال تأمین کند. 

زنجیره شکافت هسته‌یی چیست؟

دانشمندان دریافتند که با بمباران نوترونی، هسته اورانیوم شکافته شده و از شکافت این هسته، انرژی قابل توجهی آزاد می‌شود. محصول دیگر این شکافت نوترونهای بیشتر برای ادامه این کنش واکنش است. در نتیجه نوترونهای آزاد شده، خود باعث شکافتهای دیگری می‌شوند. به همین دلیل این روند، زنجیره شکافت هسته‌یی نامیده می‌شود. برای کنترل فرآیند زنجیره شکافت هسته‌یی باید مطمئن شد که همیشه مقدار نوترون‌ها ثابت باشند. به این منظور در نیروگاههای هسته‌یی اورانیومی با غلظت کمتر از 5% استفاده می‌شود. اگر حجم ماده شکافت پذیر کمتر از حد لازم باشد، عمل زنجیره شکافت هسته‌یی انجام نخواهد شد. کمترین مقدار ضروری برای شروع زنجیره شکافت هسته‌ای، حجم بحرانی نامیده می‌شود. به‌دلیل درصد پایین غلظت اورانیوم در میله‌های سوخت، هیچ‌گاه فرایند زنجیره‌یی موجب انفجار هسته‌یی در یک رآکتور نخواهد شد. اغلب حوادث نیروگاهها یا مراکز هسته‌یی مانند حادثه چرنوبیل ناشی از انفجار هیدروژنی است. 
رآکتورهای موجود در زیردریایی‌های هسته‌یی و کشتی‌های بزرگ مانند ناوهای هواپیمابر یا کشتی‌ها یخ شکن معمولاً از اورانیوم با درصد غنی‌سازی بالاتری استفاده می‌کنند. با این‌که قیمت اورانیوم با غنی‌سازی بالاتر بیشتر است اما استفاده از این نوع سوختها دفعات سوخت‌گیری را کاهش می‌دهد و این قابلیت به‌ویژه برای کشتی‌های نظامی بسیار پر اهمیت است. 

چرخه سوخت هسته‌یی چیست؟

شکافت هسته‌یی صورت گرفته در یک رآکتور تنها بخشی از یک چرخه هسته‌یی است. این چرخه از معادن شروع می‌شود. اورانیوم استخراج شده از معدن معمولاً فرمی پایدار و فشرده مانند کیک زرد دارد. این اورانیوم معدنی به تأسیسات فرآوری فرستاده می‌شود و در آنجا کیک زرد به هگزافلوراید اورانیوم که پس از غنی‌سازی به‌عنوان سوخت رآکتورها مورد استفاده قرار می‌گیرد تبدیل می‌گردد. در این مرحله درجه غنی‌سازی اورانیوم یعنی درصد اورانیوم-۲۳۵ در حدود ۰٫۷٪ هفت دهم درصد است. در صورت نیاز بسته به نوع سوخت نیروگاه، اورانیوم غنی شده و از آن برای تولید میله‌های سوخت مورد نیاز نیروگاه استفاده می‌کنند. عمر هر میله سوخت تقریباً سه سال است به‌طوری که حدود ۳ درصد از اورانیوم موجود در آن مصرف می‌شود. پس از گذشت عمر اورانیوم، آن را به حوضچه سوخت مصرف شده می‌برند. اورانیوم باید دست‌کم ۵ سال در این حوضچه‌ها باقی بماند تا ایزوتوپهای به وجود آمده در اثر شکافت هسته‌یی از آن جدا شوند. پس از گذشت این زمان اورانیوم را در بشکه‌های خشک با غلاف هایی از مس انبار می‌کنند و یا این‌که دوباره آن را به چرخه سوخت باز می‌گردانند. برخی کشورها با ایجاد شبکه‌یی از تونل‌ها در عمق چند صد متری زمین انباری برای زباله‌های هسته‌یی ایجاد کرده‌اند. 

راکتور آب سبک چگونه کار می‌کند؟

راکتور آب سبک از میله سوخت اورانیوم235 استفاده می‌کند. اورانیوم 235تنها ۰.۷درصد اورانیوم طبیعی را تشکیل می‌دهد. اورانیوم 235 با مکانیزم همجوشی از اورانیوم 238 جدا می‌شود به این منظور از گاز هگزا فلوراید اورانیوم استفاده می‌شود. چرا که اورانیوم 235 که ایزوتوپ سبک‌تری نسبت به اورانیوم 238 است، زودتر فرآیند هم‌جوشی را انجام می‌دهد. کارکرد آب سبک یا به عبارتی آب معمولی در راکتور، کنترل و پایین آوردن سرعت نوترون‌هاست. سرعت پایین‌تر نوترونها، برای کنش واکنش شکافت هسته‌یی مناسب‌تر است. در نیروگاههای آب سبک با بالا رفتن حرارت آب، غلظت آن نیز کاسته شده، به این ترتیب سرعت نوترونها افزایش می‌یابد، در نتیجه زنجیره شکافت هسته‌یی کند می‌شود. 

نیروگاه آب سنگین چیست؟

در نیروگاه آب سنگین از میله سوخت اورانیوم 238که حدود ۹۹٫۳ درصد از اورانیوم معدنی را تشکیل می‌دهد استفاده می‌شود. در راکتور این نیروگاه، اورانیوم 238 با بمباران نوترونی به پلوتونیوم 239 تبدیل می‌شود. در این فرآیند انرژی بسیار زیادی آزاد می‌شود. این همان انرژی است که برای تبدیل آب به بخار آب استفاده می‌شود. از پلوتونیوم به‌دست آمده نیز می‌توان در دیگر رآکتورها استفاده کرد. همچنین این پلوتونیوم می‌تواند در سلاح اتمی به‌کار رود. طبق برآورد انجام شده با مصرف کنونی نیروگاههای جهان اورانیوم-۲۳۸ می‌تواند برای ۵ میلیون سال انرژی مورد نیاز این نیروگاهها را تأمین کند. 
آب سنگین در این نیروگاهها برای کند کردن و کنترل سرعت نوترون‌ها استفاده‌ می‌شود. در هر 7000لیتر آب، یک لیتر از آن آب سنگین است. آب سنگین 10درصد از آب معمولی سنگین‌تر است چرا که این آب از ایزوتوپهای سنگین‌تری از هیدروژن به نام دوتریوم deuterium ساخته شده است.

آیا نیروگاه هسته‌یی برای ایران مقرون به صرفه است؟

یکی از مسائل نیروگاه هسته‌یی هزینه ساخت آن است که شامل هزینه ساخت رآکتور، هزینه مسائل امنیتی، هزینه ساخت مراکز معدنی، هزینه ساخت مراکز تبدیل مواد خام به سوخت هسته‌ای، هزینه ساخت مراکز بازپروری هسته‌یی و انبارهای هسته‌یی برای دفن ضایعات هسته‌یی است. 
با توجه به این هزینه‌ها، تولید برق با استفاده از تکنولوژی هسته‌یی به‌ویژه برای کشورهایی مانند ایران که سرشار از منابع نفت و گاز طبیعی هستند مقرون به صرفه نیست. 

عوارض جانبی نیروگاههای هسته‌یی چیست؟

انفجار نیروگاه هسته‌یی محوطه‌ای به شعاع ۲۰ کیلومتر را به‌شدت آلوده کرده و هیچ موجود زنده‌ای را در آن باقی نمی‌گذارد. همچنین بر اثر تشعشعات آن، تخریب ژنتیکی تا ۱۰ نسل در محوطه بزرگتری حدود شعاع ۴۰ کیلومتر باقی می‌گذارد. حتی اگر حادثه‌ای رخ ندهد، یافتن راهی ارزان و ایمن برای انبار کردن زباله‌های هسته‌یی چالشی پر اهمیت در زمینه چرخه سوخت هسته‌یی است چرا که این ضایعات تا ۱۰٬۰۰۰ سال نیز تشعشعات خطرناک دارند. به همین دلیل مهمترین مسأله‌ای که مخالفان انرژی هسته‌یی بیان می‌کنند امنیت محیط زیست نیروگاه هسته‌یی است. فعالیت هسته‌یی می‌تواند آلایش شدید زیست محیطی از خود باقی گذارد، همچنین اشتباه، نقص فنی یا عوامل طبیعی مانند سونامی می‌تواند به فجایعی مانند فاجعه چرنوبیل و فوکوشیما منجر شود. 
از دیگر چالشهای انرژی هسته‌یی زباله‌های آن است. این زباله‌ها برای یک دوره چند ساله در حوضچه‌های مخصوص نگهداری می‌شوند. سپس در بشکه‌های مخصوص که دارای پوشش فولادی است نگهداری می‌شوند. برخی کشورها زباله‌های اتمی خود را در دریا می‌ریزند و برخی دیگر در انبارهایی در سطح زمین، نگهداری می‌کنند. برخی کشورها نیز زباله‌های اتمی را در تونلهای زیر زمین جای می‌دهند. در همه این موارد گزارش‌هایی در رابطه با نشت مواد رادیو اکتیو به محیط زیست منتشر شده است. گزارشهایی که این سؤال را در افکار عمومی ایجاد کرده است. آیا انرژی هسته‌یی با تمام ضایعاتی که دارد مقرون به صرفه است. 

تا کنون چه حوادث هسته‌یی رخ داده است؟

1961 – سانحه زیردریایی اتمی k-19 شوروی. 1979 سانحه هسته‌یی در منطقه تری مایل آیلند آمریکا. 
1985- سانحه زیردریایی اتمی k-431 شوروی. 
1986 انفجار نیروگاه هسته‌یی چرنوبیل در شوروی 
2011 حادثه انفجار نیروگاه هسته‌یی فوکوشیما 

برنامه اتمی در ایران چه زمانی آغاز شد و اکنون در چه نقطه‌ای است؟

برنامه هسته‌یی ایران در دهه 1350 با کمک آمریکا به‌عنوان بخشی از برنامه «اتم برای صلح» آغاز شد. اما به‌دلیل مناقشات به وجود آمده بعد از انقلاب مشکلاتی در زمینه بهره‌برداری آن رخ دارد. در جنگ ضدمیهنی نیروگاه بوشهر شش بار بمباران شد. این نیروگاه بعد از بیرون کشیدن آلمان، توسط روسها ادامه پیدا کرد. نیروگاه بوشهر از نوع نیروگاه اتمی چرنوبیل می‌باشد. روسها تا جایی که توانستند با استفاده از این نیروگاه، رژیم آخوندی را چاپیدند و میلیاردها دلار به جیب زدند. 
مقامهای وزارت نیروی رژیم اعتراف کردند: تأخیر ۱۲ ساله روسها در تکمیل رآکتور اتمی بوشهر، ۲۴ میلیارد دلار ضرر وارد کرده است. 
هزینه تکمیل رآکتور اتمی بوشهر در قرارداد اولیه با شرکت روسی قرار بود ۸۰۰ میلیون تا یک میلیارد و ۲۰۰ میلیون دلار باشد. 
اما کارشناسان هزینه واقعی را چند برابر برآورد می‌کنند. مقامهای رژیم در این باره سکوت می‌کنند و مخارج این پروژه را ”محرمانه“ می‌خوانند. معلوم نیست چه چیزی را می‌خواهند پنهان کنند. 
وزیر نیروی دولت آخوند روحانی هزینه تکمیل این رآکتور را تلویحاً ۵ میلیارد دلار ذکر کرده است. 
بر اساس داده‌های وزارت نیرو، میزان مصرف سوخت در نیروگاههای ایران در سال ۹۱ معادل ۴۰۰ میلیون بشکه نفت خام بوده است. اگر بهای متوسط هر بشکه نفت را در بازار جهانی ۱۰۰ دلار حساب کنیم ارزش این سوخت ۴۰ میلیارد دلار می‌شود. در نتیجه تکمیل چنین نیروگاهی آن هم برای تأمین این میزان برق مطلقاً مقرون به صرفه نیست. 
علاوه بر این رژیم ایران نه تنها برای تکمیل و راه‌اندازی نیروگاه بوشهر وابسته به روسیه است، مطابق قرارداد دست‌کم تا ده سال نیز سوخت آن را از این کشور تحویل می‌گیرد. 
سایر مشکلات این نیروگاه از جمله قرار گرفتن آن بر روی گسل زلزله و چشم‌انداز فاجعه اتمی را هم باید به این مشکلات افزود.


غنی‌سازی اورانیوم از سنگ اورانیوم تا بمب اتم



غنی‌سازی اورانیوم از سنگ اورانیوم تا بمب اتم




غنی سازی اورانیوم


استخراج سنگ معدن اورانیوم

اورانیوم به‌صورت سنگ اورانیوم به‌طور طبیعی در سراسر جهان یافت می‌شود اما تنها حجم کوچکی از آن به‌صورت متراکم در معادن موجود است، و از طریق استخراج از معادن زیر زمینی یا سر باز به‌دست می‌آید. 
اورانیوم فلزی است به رنگ سفید مایل به نقره‌ای، سنگین، که در سراسر پوسته سخت زمین موجود است. اورانیوم رادیواکتیو و پرتو زاست ولی فراوانی آن در طبیعت حتی از عناصری از قبیل جیوه، طلا و نقره نیز بیشتر است. این فلز حدوداً ۵۰۰ بار از طلا فراوان‌تر و به‌اندازه قوطی حلبی معمولی و عادی است. اورانیوم به‌اندازه‌ای در صخره‌ها و خاک و زمین وجود دارد که در آب رودخانه‌ها، دریاها و اقیانوسها نیز موجود است. 
در میان کشورهای مختلف جهان، استرالیا دارای بزرگترین معادن اورانیوم است و کشورهای قزاقستان، کانادا، آفریقای جنوبی، نامیبیا، برزیل و روسیه نیز از معادن بزرگی برخوردارند. 

غنی‌سازی اورانیوم فراوری سنگ معدن اورانیوم

سنگ معدن اورانیوم بعد از استخراج، در آسیابهایی خرد و به شکل پودر در می‌آید و سپس پودر به‌دست آمده برای تولید ماده موسوم به کیک زرد مورد استفاده قرار می‌گیرد. کیک زرد در واقع محصول فراوری سنگ معدن اورانیوم است و به ترکیباتی از اورانیوم گفته می‌شود که ناخالصی‌های معدنی آن به میزان زیادی گرفته شده است. کیک زرد دارای خاصیت رادیو اکتیویته است و ۶۰ تا ۷۰ درصد آن را اورانیوم تشکیل می‌دهد. 
عنصر اورانیوم در طبیعت دارای ایزوتوپهای مختلف از جمله دو ایزوتوپ مهم و پایدار اورانیوم ۲۳۵ و اورانیوم ۲۳۸ است. 
تعداد نوترونها در اتمهای مختلف یک عنصر همواره یکسان نیست که برای مشخص کردن آنها از کلمه ایزوتوپ استفاده می‌شود. بنابراین اتمهای مختلف یک عنصر را ایزوتوپ می‌گویند. 

غنی‌سازی اورانیوم - تعریف

غنی‌سازی اورانیوم یکی از مراحل چرخه سوخت هسته‌یی است. عملی است که به‌واسطهٔ آن در یک تودهٔ اورانیوم طبیعی مقدار ایزوتوپ ۲۳۵U بیشتر شود و مقدار ایزوتوپ ۲۳۸U کمتر گردد. ایزوتوپهای اورانیوم می‌توانند از هم جدا شوند تا تمرکز یک ایزوتوپ بر دیگری را افزایش دهند. این فرایند غنی‌سازی نام دارد. 

ایزوتوپهای اورانیوم

تعداد نوترونها در اتمهای مختلف یک عنصر همواره یکسان نیست و برای مشخص کردن آنها از کلمه ایزوتوپ استفاده می‌شود. بنابراین اتمهای مختلف یک عنصر را ایزوتوپ می‌گویند. مثلاً عنصر هیدروژن سه ایزوتوپ دارد: هیدروژن معمولی که فقط یک پروتون دارد و فاقد نوترون است. 

غنی‌سازی اورانیوم - هدف

هدف از غنی‌سازی، تولید اورانیومی است که دارای درصد بالایی از ایزوتوپ ۲۳۵U باشد. این ایزوتوپ در طبیعت بسیار نادر است به‌طوری‌که از هر ۱۰۰۰ اتم اورانیوم موجود در طبیعت تنها هفت اتم از نوع ۲۳۵U بوده و مابقی از نوع سنگینتر ۲۳۸U است. 
اورانیوم ۲۳۵U یا ۲۳۸U که هر دو دارای تعداد پروتون یکسانی بوده و تنها تفاوتشان در سه نوترون اضافه‌ای است که در هسته ۲۳۸U وجود دارد. اعداد ۲۳۵ و ۲۳۸ بیانگر مجموع تعداد پروتونها و نوترونها در هسته هر کدام از این دو ایزوتوپ است. 
اورانیوم طبیعی (که به‌شکل اکسید اورانیوم است) شامل ۹۹٫۳‎٪ از ایزوتوپ ۲۳۸U و ‎۰٫۷‎٪ از ‎۲۳۵U است. ایزوتوپ ۲۳۵U اورانیوم قابل شکافت و مناسب برای بمبها و نیروگاههای هسته‌یی است. چرا که بالاترین بازدهی در فرایند زنجیره‌یی شکافت هسته را دارد. 
ایزوتوپ 238U باقی‌مانده را اورانیوم ضعیف‌شده می‌نامند و نوعی زباله اتمی است. به‌خاطر سختی زیاد و آتش‌گیری و ویژگی‌های دیگر، از آن در ساختن گلوله‌های ضد زره استفاده می‌کنند. اورانیوم ضعیف‌شده، ایزوتوپ238U نیز هم‌چنان پرتوزا است. 
اورانیوم مورد استفاده در راکتورهای اتمی حاوی ۲ تا ۳ درصد اورانیوم ۲۳۵ باشد، در حالی که اورانیومی که در ساخت بمب اتمی بکار می‌رود حداقل باید حاوی ۹۰ درصد اورانیوم ۲۳۵ باشد. 

غنی‌سازی اورانیوم - انواع اورانیوم

- اورانیوم با غنای پایین که میزان ۲۳۵U آن کمتر از 20% ولی بیشتر از ‎7% است. سوخت بیشتر نیروگاههای هسته‌یی بین ۳ تا ۵ درصد ۲۳۵U است. 

- اورانیوم با غنای بالا که ۲۳۵U در آن بیشتر از 20% و حتی در مواردی بیش از 98% است و مناسب برای کاربردهای دارویی و نظامی و ساخت بمبهای هسته‌یی است. 

غنی‌سازی اورانیوم با انواع روشها

-غنی‌سازی با استفاده از دستگاههای سانتریفوژ 
-غنی‌سازی به روش دیفیوژن یا روش انتشاری 
-غنی‌سازی با لیزر 
-غنی‌سازی اورانیوم با استفاده از دستگاههای سانتریفوژ 

سانتریفوژ دستگاهی است که برای جدا سازی مواد از یکدیگر بر اساس وزن آنها استفاده می‌شود. این دستگاه مواد را با سرعت زیاد حول یک محور به گردش در می‌آورد. مواد از محور فاصله می‌گیرند. در واقع در این روش برای جدا سازی مواد از یکدیگر از شتاب ناشی از نیروی گریز از مرکز استفاده می‌گردد. 
سانتریفوژ از اتاقکی سیلندری شکل تشکیل شده که با سرعت بسیار زیاد حول محور خود می‌چرخد. هنگامی که گاز هگزا فلوراید اورانیوم به داخل این سیلندر دمیده شود نیروی گریز از مرکز ناشی از چرخش آن باعث می‌شود که مولکولهای سبکتری که حاوی اورانیوم ۲۳۵ است در مرکز سیلندر متمرکز شوند و مولکولهای سنگین‌تری که حاوی اورانیوم ۲۳۸ هستند در پایین سیلندر انباشته شوند. 
اورانیوم ۲۳۵ غنی شده‌ای که از این طریق به‌دست می‌آید سپس به داخل سانتریفوژ دیگری دمیده می‌شود تا درجه خلوص آن باز هم بالاتر رود. این عمل بارها و بارها توسط سانتریفوژهای متعددی که به‌طور سری به یکدیگر متصل می‌شوند تکرار می‌شود تا جایی که اورانیوم ۲۳۵ با درصد خلوص مورد نیاز به‌دست آید. در این فرایند باید هزاران سانتریفوژ کنار هم قرار بگیرند تا بتوانیم اورانیوم را غنی کنیم؛ یعنی با یک یا چند سانتریفوژ نمی‌توان اورانیوم را غنی کرد. 

غنی‌سازی اورانیوم روش موسوم به دیفیوژن یا روش انتشاری
 

در این روش گاز هگزا فلوراید اورانیوم به داخل ستونهایی که جدار آنها از اجسام متخلخل تشکیل شده دمیده می‌شود. سوراخهای موجود در جسم متخلخل باید قدری از قطر مولکول هگزا فلوراید اورانیوم بزرگتر باشد. 

در نتیجه این کار مولکولهای سبکتر حاوی اورانیوم ۲۳۵ با سرعت بیشتری در این ستونها منتشر شده و تفکیک می‌شوند. این روش غنی‌سازی نیز باید مانند روش سانتریفوژ بارها و باره تکرار شود. 

غنی‌سازی اورانیوم با لیزر 

در این روش با استفاده از لیزر اورانیوم‌های ۲۳۵ را باردار کرده و با میدان مغناطیسی از هم جدا می‌کنند. روش لیزر جهت جداسازی ایزوتوپ ها ابتدا در دوران جنگ جهانی دوم مورد استفاده قرار گرفت ولی نسبت به دیگر روشها توفیق زیادی را به‌دست نیاورده است. 

غنی‌سازی اورانیوم راکتور هسته‌یی 

راکتور هسته‌یی وسیله‌ایست که در آن فرایند 
شکافت هسته‌یی به‌صورت کنترل شده انجام می‌گیرد. انرژی حرارتی به‌دست آمده از این طریق را می‌توان برای بخار کردن آب و به گردش درآوردن توربینهای بخار ژنراتورهای الکتریکی مورد استفاده قرار داد. 
اورانیوم غنی شده، معمولاً به‌صورت قرصهایی که سطح مقطعشان به‌اندازه یک سکه معمولی و ضخامتشان در حدود دو و نیم سانتیمتر است در راکتورها به مصرف می‌رسند. این قرصها روی هم قرار داده شده و میله‌هایی را تشکیل می‌دهند که به میله سوخت موسوم است. میله‌های سوخت سپس در بسته‌های چند تایی دسته‌بندی شده و تحت فشار و در محیطی عایق‌بندی شده نگهداری می‌شوند. 
در بسیاری از نیروگاهها برای جلوگیری از گرم شدن بسته‌های سوخت در داخل راکتور، این بسته‌ها را داخل آب سرد فرو می‌برند. در نیروگاههای دیگر برای خنک نگه‌داشتن هسته راکتور، یعنی جایی که فرایند شکافت هسته‌یی در آن رخ می‌دهد، از فلز مایع (سدیم) یا گاز دی اکسید کربن استفاده می‌شود. 
غنی‌سازی اورانیوم - بمب اورانیومی 

یکی از ساده‌ترین شیوه‌های ساخت بمب اتمی استفاده از طرحی موسوم به ”تفنگی“ است که در آن گلوله کوچکی از اورانیوم که از جرم بحرانی کمتر بوده به سمت جرم بزرگتری از اورانیوم شلیک می‌شود بگونه‌ای که در اثر برخورد این دو قطعه، جرم کلی، فوق بحرانی شده و باعث آغاز واکنش زنجیره‌یی و انفجار هسته‌یی می‌شود. یعنی با ایجاد یک جرم فوق بحرانی (از اورانیوم یا پلوتونیوم) می‌توان طی یک واکنش زنجیره‌یی مداوم و کنترل نشده، مقادیر متنابهی انرژی حرارتی آزاد کرد. کل این فرایند در کسر کوچکی از ثانیه رخ می‌دهد. این انرژی با استفاده از رابطه ۲E=MC یعنی رابطه جرم و انرژی که آلبرت اینشتین نخستین بار آن را کشف کرد قابل محاسبه است. 

جهت تولید سوخت مورد نیاز بمب اتمی، هگزا فلوراید اورانیوم غنی شده را ابتدا به اکسید اورانیوم و سپس به شمش فلزی اورانیوم تبدیل می‌کنند. انجام این کار از طریق فرایندهای شیمیایی و مهندسی نسبتاً ساده‌ای امکانپذیر است. 
برای تهیه بمب اتمی حداقل 5 تا 6 کیلوگرم اورانیوم ۲۳۵ صددرصد خالص نیاز ‏است. 
قدرت انفجار یک بمب اتمی معمولی حداکثر ۵۰ کیلو تن است، اما با کمک روش خاصی می‌توان قدرت بمب را افزایش داد. 
غنی‌سازی اورانیوم - بمب پلوتونیومی 

استفاده از پلوتونیوم به جای اورانیوم در ساخت بمب اتمی مزایای بسیاری دارد. تنها چهار کیلوگرم پلوتونیوم برای ساخت بمب اتمی با قدرت انفجار ۲۰ کیلو تن کافی است. در عین‌حال با تأسیسات بازفراوری نسبتاً کوچکی می‌توان چیزی حدود ۱۲ کیلوگرم پلوتونیوم در سال تولید کرد. 

برای تولید پلوتونیوم، در جریان بازیافت اورانیوم از سوخت هسته‌یی مصرف شده در راکتور از عملیات شیمیایی موسوم به بازفراوری استفاده می‌شود. در این عملیات، ابتدا پوسته فلزی میله‌های سوخت مصرف شده را جدا کرده و سپس آنها را در داخل اسید نیتریک داغ حل می‌کنند. در نتیجه این عملیات، 1% پلوتونیوم، 3% مواد زائد به‌شدت رادیو اکتیو و 96% اورانیوم به‌دست می‌آید که دوباره می‌توان آن را در راکتور به مصرف رساند. 
راکتورهای نظامی این کار را به‌طور بسیار موثرتری انجام می‌دهند. نکته قابل‌توجه این است که راکتور و تأسیسات باز فراوری مورد نیاز برای تولید پلوتونیوم را می‌توان بسادگی پنهان کرد. به همین دلیل، تولید پلوتونیوم به این طریق، خطری برای گسترش تسلیحات اتمی توسط کشورهایی است که در پی کسب مخفیانه بمب اتمی، فعالیت می‌کنند.


معاهده منع تسلیحات هسته‌یی



(معاهده منع تسلیحات هسته‌یی)




ان پی تی !

معاهده منع تسلیحات هسته‌یی

آژانس بین‌المللی انرژی اتمی چگونه تشکیل شد؟

پیشنهاد تأسیس آژانس بین‌المللی انرژی اتمی را آیزنهاور رئیس‌جمهور آمریکا در سخنرانی خود در مجمع عمومی سازمان ملل در سال ۱۹۵۳ مطرح کرد. این نطق او به سخنرانی ”اتم برای صلح“ معروف شد. پس از جنگ جهانی دوم، بحرانهای منطقه‌یی و بین‌المللی و تلاش برای خلع‌سلاح هسته‌یی و متوقف کردن مسابقه تسلیحاتی، موجب شد کنفرانسی مرکب از 82کشور در سازمان ملل‌متحد تشکیل و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در 29ژوئن 1956 رسماً اعلام موجودیت کند. اساسنامه آژانس در این کنفرانس تصویب شد. در 14نوامبر همان سال مجمع عمومی سازمان ملل‌متحد موافقتنامه‌ای در مورد روابط و همکاری آژانس با کشورها به امضاء رساند و از آن پس آژانس به‌عنوان یک سازمان بین‌المللی مستقل، مسئولیت هدایت استفاده از انرژی اتمی را به عهده گرفت. مقر اصلی آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در وین پایتخت اتریش است.

اهداف آژانس بین‌المللی انرژی اتمی چیست؟

ارتقاء کاربردهای صلح جویانه انرژی هسته‌یی و عدم بکارگیری آن برای اهداف نظامی اتخاذ هر گونه تدبیری جهت ارتقاء تحقیقات، توسعه و کاربرد عملی انرژی هسته‌یی برای مقاصد صلح جویانه 
تهیه مواد، خدمات، تجهیزات و تأسیسات برای تحقیقات و توسعه و کاربرد عملی انرژی اتمی با توجه به نیازهای مناطق در حال توسعه جهان 
ارتقاء مبادله اطلاعات علمی و فنی 
تأسیس و اعمال پادمان برای تضمین این موضوع که کمکهای هسته‌یی یا حمایتهای آژانس در مقاصد نظامی بکار گرفته نشود 
تصویب استانداردهای ایمنی هسته‌یی ضامن اجرای پیمان منع گسترش سلاحهای هسته‌یی (ان.پی.تی)

پیمان‌نامه منع گسترش سلاحهای هسته‌یی (ان.پی.تی) کی و چگونه تصویب شد؟

پیمان‌نامه منع گسترش سلاحهای هسته‌ای، یا «ان‌پی‌تی» که آژانس بین‌المللی انرژی اتمی ضامن اجرای آن است، در سال 1968 به‌صورت محدود بین چند کشور جهان منعقد شد. این پیمان کشورهای جهان را به دو گروه شامل کشورهای برخوردار یعنی کشورهای دارای سلاح هسته‌یی و کشورهای غیربرخوردار یعنی کشورهای فاقد سلاح هسته‌یی تقسیم کرد طبق تعریف، کشورهای برخوردار، شامل کشورهایی هستند که تا پیش از اول ژانویه ۱۹۶۷ سلاح هسته‌یی یا مواد منفجره هسته‌یی را تولید و منفجر کرده‌ اند. طبق این تعریف چین، فرانسه، روسیه، انگلیس و آمریکا به‌طور رسمی دارای سلاح هسته‌یی شدند. طبق معاهده ان. پی، تی کشورهای دارای سلاح هسته‌یی نباید به‌طور مستقیم یا غیرمستقیم به کشورهای غیربرخوردار در راه کسب سلاح هسته‌یی کمک کنند. کشورهای غیربرخوردار هم متعهد می‌شوند تا در این راه تلاش نکنند. به موجب ماده ‪ ۴‬ اساسنامه آژانس کشورهای برخوردار متعهد شده‌اند که فناوری صلح‌آمیز هسته‌یی را در اختیار غیربرخوردارها قرار دهند‬‬‬‬

ساختار آژانس بین‌المللی انرژی اتمی به چه صورت است؟

آژانس بین‌المللی انرژی اتمی از 3 بخش مهم و عمده یعنی کنفرانس عمومی، شورای حکام و دبیرخانه تشکیل شده است. کنفرانس عمومی بالاترین رکن و مجمع تصمیم‌گیرنده آژانس می‌باشد که سالی یک بار تشکیل جلسه داده و مقر آن در وین می‌باشد. این رکن، متشکل از نمایندگان کلیه دولتهای عضو با یک حق رأی می‌باشد و تصمیمات آن با اکثریت آراء اتخاذ می‌شود. از مهمترین وظایف کنفرانس عمومی انتخاب اعضای شورای حکام، گزارش نحوه فعالیتهای آژانس به سازمان ملل و انتخاب مدیرکل آژانس برای مدت 4سال می‌باشد.

ترکیب شورای حکام یا هیأت مدیره آژانس به چه صورت است؟

شورای حکام آژانس از دو گروه انتصابی و انتخابی تشکیل شده‌است. اعضای دائم از میان پیشرفته‌ترین دولتهای عضو آژانس از نظر تکنولوژی هسته‌یی تعیین می‌شوند. اعضای غیردائم توسط کنفرانس عمومی آژانس انتخاب می‌شوند. شورای حکام 35عضو داردکه از این 35عضو 13عضو دائم هستند، 22عضو غیردائم هستند. مدت عضویت اعضای غیردائم 2سال است. انتخاب بر اساس تقسیم بندی جغرافیایی از آسیا، آفریقا، اروپا و آمریکای لاتین است. شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی همه ساله در چهار نوبت تشکیل جلسه می‌دهد که این جلسات در اوایل خرداد، اواخر شهریور، اوایل آذر و اواسط اسفند ماه برگزار می‌شود.

ساختار دبیرخانه آژانس بین‌المللی انرژی اتمی چگونه است؟

دبیرخانه آژانس از تعدادی کارمند و یک مدیرکل در رأس آن تشکیل شده است. مدیرکل به پیشنهاد شورای حکام و تأیید کنفرانس عمومی برای یک دوره 4ساله انتخاب می‌شود. مدیرکل دبیرخانه مسئولیت اداره امور جاری آژانس را برعهده دارد. مدیرکل عالی‌ترین مأمور اداری آژانس می‌باشد. مدیر کل فعلی آژانس یوکیا آمانو ا از کشور ژاپن است(2014).

کشورهای عضو آژانس چه وظایفی برعهده‌دارند؟

ـ هر یک از اعضا باید اطلاعاتی را که به تشخیص خود برای مؤسسه مفید می‌شناسد در اختیار آن بگذارد. ـ هر یک از اعضا تمام اطلاعات علمی را که در نتیجه کمک آژانس حاصل شده باشد باید در اختیار آژانس بگذارد. 
ـ آژانس می‌تواند برای بررسی هر تقاضایی، شخص یا اشخاص ذیصلاحی را بقلمرو کشورهای عضو اعزام کند و در انجام این امر افرادی از کارمندان خود یا از اتباع ذیصلاح هر یک از کشورهای عضو را مورد استفاده قرار دهد. 
مثلاً برای بازرسی از سایتهای اتمی ایران آژانس می‌تواند از هر کشور عضو بازرس بفرستد و ممانعت رژیم از ورود برخی بازرسان نقض ضوابط آژانس است. ـ اعضای آژانس باید از قطعنامه و مصوبات شورای حکام تبعیت کنند مثلاً وقتی در قطعنامه شورای حکام از رژیم ایران خواسته می‌شود باید فعالیتهای غنی‌سازی اورانیوم را متوقف کند و به بازرسان اجازه بازدید از سایتهای اتمی را بدهد، رژیم نباید سرپیچی کند.

بازرسیهای آژانس به چه صورت انجام می‌شود؟

آژانس، 4 نوع بازرسی متفاوت انجام می‌دهد: 1- بازرسی موقت 
آژانس از طریق این بازرسی، گزارش اولیه دولت عضو درباره برنامه هسته‌یی رامورد بررسی و نظارت قرار می‌دهد. این گزارش در مقطع زمانی کوتاهی تهیه می‌شود. 
2- بازرسی معمولی 
آژانس از این بازرسی در این موارد استفاده می‌کند: 
بررسی موقعیت، مقدار و ترکیبات مواد هسته‌یی 
بررسی اطلاعات مربوط به مواد حسابرسی نشده و اختلاف صادرات و واردات و هر گونه خطا در لیست مواد هسته‌ای. 
این بازرسی محدودبه اماکن و تأسیساتی است که شامل مواد هسته‌یی هستند و دولت عضو آنها را اعلام می‌کند. 
3- بازرسی ویژه 
اگر اطلاعاتی که دولت عضو ارائه داده از نظر آژانس کافی نباشد، آژانس می‌تواند از بازرسی ویژه استفاده کند. آژانس می‌تواند با تصویب شورای حکام بدون نیاز به رضایت دولت بازرسی شونده بازرسی ویژه را انجام دهد. 
4- بازرسیهای پروتکل الحاقی بر اساس پروتکل الحاقی، بازرسی حق آژانس است و نیازی به تصویب شورای حکام ندارد. از طرف دیگر آژانس در بازرسیهای خود بر مبنای پروتکل الحاقی حق دارد به هر مکانی که برای انجام وظایف خود ضروری می‌داند دسترسی پیدا کند. این نوع بازرسی بیشتر برای فعالیتهای مشکوک طراحی شده و می‌توان از آن به «بازرسیهای سرزده» تعبیر کرد. رژیم ایران زیر بار این نوع بازرسی نمی‌رود.

ایران از کی به عضویت آژانس بین‌المللی انرژی اتمی درآمده است؟

ایران از همان ابتدای تأسیس آژانس در سال 1956 میلادی (برابر با 1335) به عضویت آن درآمده است. ایران پیمان منع گسترش سلاحهای هسته‌یی (ان.پی.تی) را در سال 1970 (1349) امضاء کرد. آژانس تا سال 1990 (1369)، بازرسیهای معمولی خود را از ایران، سالی یک بار انجام می‌داد. اما از سال 2002 که برنامه اتمی مخفی رژیم ایران در نطنز و اراک توسط مقاومت ایران فاش شد، حساسیتهای آژانس روی ایران بیشتر شد. طی این سالیان بیش از هشتاد مورد افشاگری دیگر در مورد پروژه‌های مخفی اتمی رژیم آخوندی توسط مقاومت ایران برملا گردید که حساسیت جامعه بین‌المللی را نسبت به جاه‌طلبی اتمی آخوندها بیشتر و بیشتر کرد. و نهایتاً منجر به ارجاع پرونده اتمی این رژیم از شورای حکام آژانس به شورای امنیت و ا‌عمال تحریمهای بین‌المللی گردید.

۱۳۹۴ دی ۱۹, شنبه

تعرضات جنسی در آلمان و فنلاند !


تعرضات جنسی در آلمان و فنلاند !

                            


             


تعرضات جنسی در آلمان و فنلاند !
باقر رئیس الساداتی
خبرهای تعرضات جنسی به بانوان در آلمان و فنلاند چند روزی است که به عنوان سر تیتر خبرهای مهم مدیا در اروپا میباشد . صرف نظر از درستی و یا نادرستی و یا اهداف احتمالیی که پشت آن خوابیده است ، اما در فنلاند جدیت این موضوع قدری هم فراتر رفته است ! یعنی در تقابل با این موضوع گروههایی مرکب از جوانان فنلاندی با پیش زمینه هایی از افکار ناسیونالیستی و ضد خارجی ! با انگیزه دفاع از بانوان و آزادی آنها در جامعه تشکیل شده اند و به عنوان حفاظت و حمایت از زنان در خیابانهای هلسینکی رژه میروند !!! . هدف آنها عمده کردن خطر وجود خارجیان در فنلاند و سمت و سو دادن ذهنیت جامعه فنلاندی به ذهنیتی ضد خارجی است
واقعیت این است که در فنلاند قبلا هم جنایاتی با انگیزه سکس از طرف خارجیان اتفاق افتاده است ، در شهر پوری ، در شهر وانتا ، و هلسینکی و.. اما این موارد ، بسیار خاص بوده اند و میشود گفت از نوع همان بزهکاریهایی که گاهی از جانب خود فنلاندیها هم اتفاق میافتاده و میافتد. . ولی پدیده اخیر یک پدیده عام و بوسیله گروهی از خارجیانی با زمینه فکری و عقیدتی مشترکی انجام گرفته است !! یعنی گروهی از انسانها با زمینه فرهنگی و تربیتی مشترک .!. من نمیتوانم پنهان کنم که اگر چه خودم مسلمانم و معتقد به مبانی اسلام ، اما زن آزاری و مزاحمت برای زنان در جوامعی که ما از آن جا بر آمده ایم چیز بسیار عادی است . در ایران ، در مصر ، در عراق ، در تونس و همه کشور های اسلامی امری است عادی. . اما بعد از بوجود آمدن حاکمیت راست و مذهبی بنیادگرایانه در کشور های ما و حمایت بی چون چرای استعمار از این حاکمیت های بنیادگرا ، این امر عمق و پهنای بیشتری پیدا کرد . همگان شاهد جنایتهای بی حد و حصر علیه زنان در کشور خودمان ایران و سایر کشورهای اسلامی بوده و هستند . شاهد خفیف کردن زنان از طریق مدیا و روزنامه های بنیادگرایان مذهبی و در رأس آن منبرها و محراب های ا‍ئمه جمعه و فتاوی مفتیان ضد زن و….. بوده و هستیم و علاوه بر همه اینها جلوه دادن آزادی و دموکراسی غربی به عنوان یک پدیده بی بندوباری !! و آزادی زنان به عنوان فحشا !!! و …..
در کشور خود ما ، مذهبیون بنیادگرا ، اذهان پیروان خود را معطوف به این امر کرده و میکنند ، که زنان بدون حجاب یک مورد عمومی هستند و هر کسی مجاز به هر دست درازی به آنها هست . من خودم در ایران در مشهد از یک آخوند روی منبر شنیدم که در منتهای رذالت پیشگی و بیشرافتی ! برای توجیه حجاب برای زنان ! میگفت : هیچوقت دیده اید که بر روی ماشین های اتوبوس پرده بکشند !! اما همیشه در کنار خیابان و پارکینگها بر روی ماشین های شخصی پرده و روکش میکشند !! میدانید چرا ؟ چون اتوبوس ماشینی است عمومی و فولکس !!!!! ماشینی است خصوصی ! زنهای بی حجاب اتوبوسند و زنهای باحجاب ماشین های شخصی !!!!! در خبر ها خواندم که در مصر هر زنی چه با حجاب و چه بی حجاب که روزانه از خانه خارج میشود تا برگشتش به خانه بارها بوسیله مردان بدنش لمس میشود و مورد تعرض قرار میگیرد . . رئیس پلیس فنلاند در مصاحبه اش با روزنامه انگلیسی تلگراف میگوید ما در گذشته چنین مشگلی با خارجیهایمان نداشته ایم واین موارد اخیرا با آمدن موج پناه جویان اخیر اتفاق افتاده است. با عطف به این مصاحبه فکر میکنم حد اقل در مورد ما ایرانیان ، پناهندگان قدیمیی، اولا به خاطر مبارزه با ارتجاع حاکم بر وطنمان پناهنده شدند و در ثانی زیر بار فرهنگ و آموزشهای ارتجاعی آخوندهای حاکم نرفته بودند و اغلب هم ، از میان تحصیل کردگان و طبقات آگاه جامعه بودند! ، بنا بر این ، امری طبیعی بود که با این جامعه مدرن و دموکرات و مختصات آن به تعامل و همجوشی برسند و علاوه بر آن ، در مواظبت از خانواده و فرزندان خود و در بهره گیری درست و مثبت از امکانات خوب و مفیدی که در این جوامع میزبان بوده و هست ، موفق تر باشند ! . . ولی اکنون کسانی که از ایران به اروپا و … میآیند اغلب از میان کسانی هستند که یا بیشتر تحت تربیت فرهنگی رژیم آخوندهای بنیادگرا بوده اند و یا از بسیجیها و عوامل نفوذی آنها و یا در نهایت از میان کسانی باشند که با همان فرهنگ زن ستیز آخوندها مدتهای مدیدی به تعامل رسیده اند همچون اصلاح طلبان و جنس تربیتی آنها همان جنس مرتجعین است !! و یا هم از آنور بام افتاده اند و به خاطر این که نشان بدهند مخالف فرهنگ رژیم هستند یا پای میزهای قمارند در قمارخانه ها ، یا ولگردی و الکل خواری در دیسکوها و شب نشینیها و یا هم در مراکز بی عفتی و … خلاصه هم نوا شدن با انچه که بد و بدی در این جوامع میزبان هست . . این ها مشگلات فراوانی هست که باید به آن پرداخت و در حوصله این مختصر نیست . برای همین باید به هموطنانی که تازه میآیند کمک کرد که مبادا با درک اشتباهی که از این کشور های میزبانشان دارند دست به کاری بزنند که نتیجه اش ایجاد همان فرهنگی بشود که از آن فرار کرده اند و دود آن نه تنها در چشم خودشان که در چشم مردم میزبان هم برود .ما باید دست به دست هم بدهیم و با افشا کردن جنایت آخوند ها، برنامه هایی برای رشد و پیشرفت و بهبودی آیندگانمان داشته باشیم و به فکر باز پس گیری وطنمان از آخوند های غاصب و دجال باشیم و برگشتن . پیروزمندانه مان به وطن عزیزمان ایران .

۱۳۹۴ دی ۱۲, شنبه

43 سالگی امارات متحده عربی


     

                           

 به مناسبت سالروز استقلال امارات متحده عربی


عصرایران - این روزها مردم امارات، در حال سپری کردن جشن های استقلال کشور خود هستند؛ کشوری که در 43 سالی که از استقلالش گذشته، توانسته است بیش از بسیاری از ممالک دارای تاریخ و تمدن و وسعت، بدرخشد و سری در میان سرها داشته باشد.
سرزمینی که امروز به نام "امارات متحده عربی" شناخته می شود، یک قرن پیش، موطن بادیه نشیانی بود که به سختی روزگار می گذراندند. قحطی دهه های 1930 و 1940 میلادی  عرصه را چنان بر مردمان آن دیار تنگ کرد که چاره ای جز سرخ کردن و خوردن ملخ های پرشمار بیابان نداشتند.
با این حال، مردم آن سرزمین، خود را محکوم به گم شدن در میان توفان های شن و محو شدن در تاریخ ندانستند. آنها تصمیم گرفتند خاک را به طلا تبدیل کنند و بی هیچ مبالغه ای این کار را کردند و از این رو ، پر بیراه نیست به مردم این سرزمین و حاکمان دوراندیش آن لقب کیمیاگر داد.

اما راز پیشرفت امارات و به ویژه شهر دوبی چیست و چه درس هایی در آن برای ملت های تشنه پیشرفت وجود دارد؟ چگونه است که مردمان زیادی در نقاط مختلف دنیا که بسیار بیشتر از اماراتی ها امکانات دارند و البته همانند آنها مشتاق رشد و توسعه هستند، هنوز اندر خم یک کوچه اند و مردم این کشور کوچک توانسته اند در کمتر از نیم قرن، از چادر نشینی به قصر نشینی برسند و از شتر سواری به مالکیت یکی از برترین خطوط هوایی جهان؟!
با مطالعه در تاریخ امارات، می توان گفت که همسایه های جنوبی، خود را به چند اصل برتری بخش آراستند و گوی سبقت را ربودند:درس های بزرگ امارات
1 - هدفمندی، ایمان به ساختن و تلاش واقعی:  «محمد بن راشد آل مكتوم» نخست وزير دولت امارات و حاكم دبي کتابی دارد به نام " نگرش من" ؛ خاطره ای جالب از او را در این کتاب که به 30 سالگی شیخ مربوط می شود، بخوانید:« در دهه 1980 ، اجلاسی متشکل از برخی مقامات عربی برگزار شده بود. همه درباره جنگ ایران و عراق و بحران فلسطین صحبت می کردند و من ، خواستم فضا را عوض کنم. بنابراین رو به مقامات حاضر در اجلاس کردم و گفتم که چرا به جای این بحث ها، فکری به حال توسعه منطقه نمی کنیم و مثلاً چرا سعی نمی کنیم دوبی را به شهری توریستی تبدیل کنیم که از سراسر دنیا به سویش بیایند؟
واکنش مقامات عربی جالب بود؛ یکی شان که وزیر بود، پاسخ داد: آخر دوبی چه دارد که بتوان آن را به جاذبه توریستی تبدیل کرد؟ چیزی جز صحرای برهوت و خورشید سوزان و شرجی دریا و شن های داغ؟ »
شاید هر کس دیگری جز شیخ محمد بود، با خود می اندیشید که عجب سخن یاوه ای گفتم! راست می گویند، شهر و کشور من چه جاذبه ای برای گردشگران دارد؟
اما شیخ، آن کنایه را نادیده گرفت و حتی به موتور محرکی برای خودش تبدیل کرد تا با عمل به گفته اش ، جواب آن وزیر طعنه گو را بدهد. او به کشورش بازگشت و در حالی که صدای وزیر در گوشش می پیچید که دوبی چه جاذبه ای دارد، با خود گفت: "جاذبه را باید ساخت." و بدین ترتیب، گام های زیربنایی را برداشت، شرکتهواپیمایی امارات را تأسیس کرد، به جذب سرمایه گذاری های خارجی پرداخت، در دادن امتیازات به سرمایه گذاران، خساست به خرج نداد و دوبی را به بهشت سرمایه گذاران تبدیل کرد، هتل ها یکی پس از دیگری ساخته شدند و آن صحرای برهوت، به زمینی گران قیمت تبدیل شد که تاجران برای متر مترش ، با یکدیگر چانه می زدند، مراکز خرید را به مدرن ترین شکل ممکن ساخت، کوشید تفریحاتی که توریست ها به دنبال آن هستند را در بهترین کیفیت فراهم کند و ... سال ها بعد، آن وزیر عربی که سخنان شیخ محمد را مسخره کرده بود، برای گذراندن ایام تعطیلات خود به همراه خانواده به دوبی رفت.

2 - آنچه برای تجارت خوب است برای دهکده خوب است:
 این شعار حاکمان دوبی بود، زمانی که این شهر، دهکده ای بیش نبود. دوبی و بخش وسیعی از امارات در حاشیه دریا قرار داشتند و مردمانش می کوشیدند با تجارت دریایی روزگار بگذرانند، تجارتی که چندان هم پر رونق نبود.
با این حال، آنان فارغ از شعار زدگی و تعصبات قبیله ای، برای تجارت ارزش بسیاری قائل بودند. این روحیه نسل به نسل منتقل شد و اینک بخش عمده ای از درآمد امارات و مخصوصاً دوبی، نه از فروش منابع زیر زمینی یا تولید کالاهای صنعتی یا کشت محصولات کشاورزی که از تجارت است.
زمانی که اعلام شد میزان صادرات امارات به ایران از مرز 10 میلیارد دلار گذشته است، کسانی که سرشان در حساب و کتاب بود، دانستند که اماراتی ها، سود هنگفت ناشی از این تجارت را به این خاطر کسب کرده اند که قواعد تجارت را بسیار خوب بلدند.
دیروز ، آنچه برای تجارت خوب بود، برای "دهکده" هم خوب است و امروز ، اماراتی ها بر این باورند آنچه برای تجارت خوب است ، برای "کشور" هم خوب است.

3 - تساهل با خارجی ها و داخلی ها: مردم عرب، عمدتاً مردمانی مهمان دوست هستند. اماراتی ها، این سنت دیرین عربی را به اقتصاد گردشگری هم گره زدند. بدین ترتیب، گردشگران سراسر جهان بی هیچ واهمه ای راهی این کشور و مشخصاً دوبی شدند تا در جایی که هیچ کس درباره مذهب و ملیت شان نمی پرسد و سلیقه ای بر ایشان تحمیل نمی کند، مورد احترام واقع شوند.
این فرهنگ نهادینه شده، باعث شد در سال گذشته میلادی، شهر دوبی بتواند به تنهایی بیش از 11 میلیون توریست را به خود جذب کند و مدیران این شهر در حال برنامه ریزی برای رساندن این تعداد به 20 میلیون توریست در سال 2020 هستند.
این سهل گیری، فقط در قبال خارجیانی که از امارات دیدن می کنند لحاظ نمی شود بلکه در درون جامعه امارات نیز چنین وضعیتی حاکم است، چنانچه شیخ محمد می گوید: ميان دين و مدرنيسم و يا ميان دين مان و آنچه تمدن سالم ارائه مي كند، هيچ نوع تناقضي نمي بينيم. از اين رو هرگز براي دنيايمان از دين مان هزينه نمي كنيم زيرا در اين صورت هم دين مان را از دست خواهيم داد و هم دنيايمان را!
4 - ما بیگانه ستیز نیستیم: اگر امارات همه مختصات توسعه را داشت ولی مردم و حاکمانش به شدت بیگانه ستیز بودند، بی هیچ تردیدی، پیشرفت امروزین نصیب این کشور نمی شد.زمانی که اماراتی ها خواستند بندر دوبی را که در گذر دهه ها و قرن ها، گل اندود شده بود را لایروبی کنند و پولی نداشتند، از ثروتمندان دیگر کشورها - عمدتاً از کویتی ها - کمک خواستند. 
تا 1984 ، پروازهای دوبی را شرکت هواپیمایی "گلف ایر" انجام می داد. این شرکت متعلق به بحرین،ابوظبی،عمان و قطر بود. در این سال، گلف ایر تصمیم گرفت تعداد پروازهایش به دوبی را کاهش دهد. شیخ محمد مذاکرات بسیاری برای افزایش پروازها گرفت اما مدیران گلف ایر زیر بار نرفتند.

شیخ تصمیم به راه اندازی یک شرکت هواپیمایی مستقل گرفت اما امارات نوپا ، متخصصان مجربی که از عهده این کار برآیند در اختیار نداشت. شیخ می توانست سال ها منتظر بماند تا شاید افرادی از امارات بزرگ شوند، درس بخوانند، صنعت هواپیمایی یاد بگیرند، جذب کشورهای خارجی نشوند و بعد، اگر شرایط مهیا بود، یک شرکت هواپیمایی برای امارات تأسیس کنند.
او اما یک خلبان کارکشته بریتانیایی به نام "فلاناگان" که سابقه مدیریت در هواپیمایی بریتانیا را داشت مأمور راه اندازی شرکت هواپیمایی امارات کرد و 10میلیون دلار سرمایه اولیه این کار را در اختیار وی قرار داد. 
کارها که کمی پیش رفت، فلاگان، چهار هواپیما اجاره کرد و در 1990 هنگامی که "امارات" به 21 شهر پرواز داشت، شروع به خرید هواپیمای مدرن کرد و نهایتاً هواپیمایی امارات، به یکی از مشتری های بزرگ تولید کنندگان هواپیما تبدیل شد و توانست با فرودگاه مدرنی که در این سال ها ایجاد کرده است به هاب منطقه تبدیل شود و به همه نقاط دنیا پرواز کند.
طبق اعلام  مرکز آمار و تحقیقات فرودگاه‌های امارات در همین سپتامبر گذشته، بیش از شش میلیون و 600 هزار مسافر از طریق فرودگاه بین‌المللی دوبی جابجا شدند و تعداد پروازهای این فرودگاه نیز در ماه، به 31 هزار و 214 پرواز رسید.
اگر در 1984 ، مقامات اماراتی می گفتند که فلاناگان یک خارجی است و نمی توان به او اعتماد کرد و دست روی دست می گذاشتند تا شاید دل مدیران گلف ایر به رحم آید و چند پرواز بیشتر به دوبی اختصاص دهند، قطعاً امروز امارات صاحب یکی از معتبرترین برندهای صنعت حمل و نقل هوایی دنیا نبود.
5 - تا ریسک نکنید موفق نمی شوید: انسان های موفق، ریسک های بزرگ هم داشته اند و این ، درباره امارات هم صدق می کند. شیخ های اماراتی، می توانستند مانند بسیاری از شیوخ دیگر، پول های خود را در بانک های خارجی پس انداز کنند و روزگار به خوشی بگذرانند اما آنها ریسک کردند و خطر را پذیرفتند.
زمانی که شیخ راشد تصمیم گرفت بندر جبل علی را احداث کند، وال استریت ژورنال در مقاله ای سرزنش آلود، این کار را بیهوده دانست و عقده گشایی نامید ولی اکنون هیچ کس نمی تواند نقش این بندر را در اقتصاد منطقه و امارات نادیده بگیرد.
به شدت بیگانه ستیز بودند، بی هیچ تردیدی، پیشرفت امروزین نصیب این کشور نمی شد.
زمانی که اماراتی ها خواستند بندر دوبی را که در گذر دهه ها و قرن ها، گل اندود شده بود را لایروبی کنند و پولی نداشتند، از ثروتمندان دیگر کشورها - عمدتاً از کویتی ها - کمک خواستند. 
تا 1984 ، پروازهای دوبی را شرکت هواپیمایی "گلف ایر" انجام می داد. این شرکت متعلق به بحرین،ابوظبی،عمان و قطر بود. در این سال، گلف ایر تصمیم گرفت تعداد پروازهایش به دوبی را کاهش دهد. شیخ محمد مذاکرات بسیاری برای افزایش پروازها گرفت اما مدیران گلف ایر زیر بار نرفتند.
6 - تمرکز بر امور مهم و وانهادن امور جزئی: در این باره به یک جمله از شیخ محمد بسنده می کنیم: اگر بپرسید كه چگونه در دبي توانستيم، همه اين دستاوردها را با اين سرعت ركوردي محقق سازيم، خواهم گفت كه ما به هيچ كس اجازه نداديم كه ما را غرق در ريزه كاری های جزئی كند زيرا اساس توسعه درست، همان نگرش است كه جزئياتِ كوچك آن، اهداف بزرگش را محو نمي كند.
7 - مردم ما مهم هستند: در توسعه امارات، یک اصل اساسی دیگر نیز وجود دارد که رد پایش را می توان در همه امور دید و آن این که هر تصمیمی که گرفته می شود باید در نهایت به نفع شهروندان اماراتی باشد. مثلاً مهم ترین شرط سرمایه گذاری خارجی در امارات این است که صاحب سرمایه خارجی، با یک شهروند اماراتی شراکت کند. بدین ترتیب، سرمایه گذاری خارجی همان گونه که برای کلیت کشور سودمند است، برای فرد فرد شهروندان نیز سودآوری شخصی دارد.
بی تردید، امارات نیز همانند سایر کشورهای دنیا، عاری از عیب و نقص نیست و برخی اختلافات بین امارات و همسایگانی مانند ایران نیز در جای خود محل بررسی و تأمل دارد ولی در کنار همه این مسائل، عقل سلیم حکم می کند که ضمن محترم شمردن پیشرفت های همسایه، متواضعانه درس آموز نیز باشیم که اگر درس نگیریم، عبرت می شویم.