رفراندوم در انگلیس
رفراندوم در انگلیس
همراهی با اتحادیه اروپا ، آری ....یا..... خیر
باقر رئیس الساداتی
امروز مردم انگلیس به پای صندوق های رآی میروند تا در رفراندمی که دیوید کامرون نخست وزیر انگلیس از حزب محافظه کار ، در هنگام انتخابات پارلمانی سال گذشته اش ، قول آن را به مردم داده بود شرکت کنند. از دیر باز است که بخشی از مردم انگلیس که بیشتر از میان هواداران احزاب دست راستی و کنسرواتیوها وگروههای نژادپرست و راسیست میباشند زمزمه جدایی بریتانیا از اتحاد یه اروپا را در جامعه انگلیس رواج داده اند. بهانه آنها برای این ایده و خواست ، هجوم سیل آسای مهاجران از کشورهای اروپای شرقی به انگلیس و پر کردن بازار کار و استفاده از مزایا و حقوق سوسیالی و به خصوص خدمات عالی درمانی است که تنها در انگلیس میتوان آن را دید و نه در هیچ کشور دیگر اتحادیه اروپا و قس علیهذا . مردم انگلیس از حضور این میزان مهاجر در کشورشان به تنگ آمده و احساساتشان هم بوسیله سیاستمداران پوپولیست و احزاب حاشیه ایی که قدرت مانوری جز در فضای بحران های اجتماعی ندارند بر انگیخته میشود و به یاد دوران عظمت امپراطوری بریتانیا به قول معروف فیلشان یاد هندوستان نموده است و خواهان بازگشت به آن دوران شده اند.
دیوید کامرون علیرغم مخالفت خود و بخش بزرگی از حزب محافظه کار با این ایده جدایی طلبانه از اتحادیه اروپا ، اما بنا بر سنت دموکراسی باید به قولی که در هنگام انتخاب حزبش برای تشکیل دولت به رآی دهندگان داده بوده است وفا کند و رفراندم بودن و یا ترک اتحادیه اروپا را به منصه اجرا بگذارد . اکنون روزی است که مردم به پای صندوقهای رآی میروند . اما مردمی که به نظر من درصد بسیار بالایی از آنها دقیقا در جریان خوب و بد تصمیمشان هستند . چند روزی است که برای ( نوه تراپی ) در لندن هستم و شاهد جد و جهد رسانه های عمومی و علی الخصوص رادیو و تلویزیون دولتی بریتانیا که تقریبا همه ساعتهای خود را در پرداختن به اهمیت این رفراندم سرنوشت ساز صرف نموده اند.
حضور بالاترین شخصیتهای سیاسی دولتی ، از مخالفین و موافقین طرح جدایی ، تا پایین ترین اقشار مردمی ، از اساتید دانشگاه ها، اقتصاد دانان ، جامعه شناسان ، نویسندگان ، نمایندگیهای خارجی و کارگران ، تا زنان خانه دار ، صاحبان مشاغل ، مدیران ، و تولیدکنندگان ، تا حتی خارجیان و مهاجرین در رادیو ها و تلویزیون ها و نشریات مختلف و روزنامه ها همه و همه حیرت انگیز است .هزاران ساعت بحث و گفتگو و مصاحبه و مناظره ، دهها برنامه و شو تلویزیونی ، طنز و بحث های جدی برای همه اقشار مختلف مردمی در سطوح مختلف اجتماعی !
تا جایی که من متوجه شده ام و در برنامه ها و مناظره های تلویزیونی دیده ام ، اغلب شهروندان عاقل و آینده نگر و اقشار تحصیلکرده و دانای جامعه انگلیس خواهان باقی ماندن انگلیس در اتحادیه اروپا هستند و اکثر کسانی که خواهان جدایی از اتحادیه هستند بوضوح از میان فرصت طلبان و کسانی میباشند که فقط جلو پای خود را نگاه میکنند و خواهان رسیدن به آرزوهایی هستند که در واقع سرابی بیش نیست و تحت تآثیر احزاب راست و نژادگرایانه هستند. در میان احزاب سیاسی ، حزب کارگر ، و بخشی از حزب محافظه کار از جمله جناح کامرون نخست وزیر فعلی و اعضای دولت ، گردون براون ، و جان میجر نخست وزیران دوره های قبل خواهان باقی ماندن در اتحادیه هستند. شخصیتهای پوپولیستی همچون شهردار سابق لندن بوریس جانسون و نایجل فاراز از رهبران راست افراطی و… در صفوف جدایی طلبان .
. آن چه که برای من قبل از هرچیز جالب و دیدنی بود روح دموکراسی و موجودیت یک سیستم دموکراتیک است که به انسانها فرصت اندیشیدن و انتخاب را میدهد .
به دنبال یادداشت ارائه شده در روزنامه تایمز، جورج آزبورن وزیر دارایی انگلیس گزارشی ۲۰۰ صفحه ای ارائه داده است که از اصلی ترین موضوعات مطرح شده در آن می توان به موارد ذیل اشاره کرد:
*با خروج از اتحادیه، درآمد ملی انگلستان تا سال ۲۰۳۰ میلادی به میزان ۶ درصد کمتر از مقدار کنونی آن خواهد بود.
* با خروج از اتحادیه، کاهش ایجاد شده در تولید ناخالص ملی به طور سالانه معادل ۴۳۰۰ پوند (۶۰۰۰ دلار) به ازای هر خانواده انگلیسی خواهد بود.
* با خروج از اتحادیه، موانع موجود بر سر راه تجارت افزایش یافته، صادرات متحمل ضربه شده و سطح سرمایه گذاری های خارجی و داخلی کاهش می یابد.
*با خروج از اتحادیه، بسیاری از مشاغل تجاری دستکم بخشی از عملکرد خود را به خارج از کشور منتقل می کنند تا از مزایای بازار واحد اروپا بهرمند شوند.
*همزمان با تضعیف اقتصاد، نرخ بازپرداخت سود افزایش می یابد چرا که سرمایه گذاران در ازای حمایت از دولت برای تامین هزینه بدهی هایش، سود بیشتری طلب می کنند.
در عین حال آزبورن پیش بینی می کند که در صورتی که مردم در همه پرسی ۲۳ ژوئن به خروج از اتحادیه رضایت بدهند، سه سناریوی محتمل پیش پای انگلستان قرار می گیرد.
*انگلستان مجبور به تبعیت از مدل نروژ خواهد بود. لازم به ذکر است که نروژ عضو اتحادیه اروپا نیست اما از اعضای ناحیه اقتصادی اروپا بوده و این مساله فرصت تجارت با بازار اتحادیه اروپا را برای آن فراهم می کند.
در عین حال، نروژ با اتحادیه اروپا روابط تجاری دارد و سالیانه مبلغی را به بروکسل پرداخت میکنند اما تنها برخی از قواعد اتحادیه اروپا را در زمینه تجاری پذیرفته است.
*انگلستان مجبور به انعقاد یک قرارداد دو جانبه با اتحادیه اروپا شبیه به آنچه که بین کانادا و اتحادیه وجود دارد، خواهد شد. لازم به ذکر است که فرایند حصول توافق کانادا – اتحادیه اروپا هفت سال به طول انجامید.
*انگلستان مجبور به برقراری رابطه تجاری با اتحادیه اروپا تحت قوانین سازمان تجارت جهانی خواهد بود و پیروی از این مدل منجر به ایجاد رابطه ای خواهد شد که اتحادیه در حال حاضر با کشورهایی چون روسیه و برزیل دارد.
آزبورن در نهایت اخطار داد که هر یک از این سناریوها معایب خاص خود را داشته و به طور قطع به اقتصاد انگلستان لطمه خواهد زد.
در پایان حدس من اما ، رآی مردم انگلیس بر ماندن در اتحادیه اروپا خواهد بود.
باقر رئیس الساداتی
۲۳.۶.۲۰۱۶
